اردوغان: سوئدی ها پس از قرآن سوزی اخیر انتظار عضویت در ناتو را نداشته باشند
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۲۴۳۴
«رجب طیب اردوغان» رییس جمهوری ترکیه گفت دولت سوئد پس از قرآن سوزی اخیر و استنکاف از استرداد دهها فعال کُرد به آنکارا، انتظار حمایت ترکیه از عضویت این کشور در ناتو را نداشته باشد، چون آنکارا به عضویت این کشور رای نخواهد داد.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، اردوغان با اشاره به قرآن سوزی اخیر یک سیاستمدار راستگرای افراطی در مقابل سفارت این کشور در شهر استکهلم و نیز اعتراضات فعالان کرد در استکهلم علیه ترکیه، گفت که کشورش با درخواست سوئد برای پیوستن به ناتو مخالفت خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترکیه مدتهاست که دولت سوئد را به خاطر مدارا با گروه کُردی «کارگران کردستان ترکیه» یا پکک، که دولت ترکیه آن را تروریستی می داند، نکوهش می کند و خواستار استرداد دهها فعال پ ک ک است که در سوئد زندگی می کنند.
همچنین "راسموس پالودان"سیاستمدار افراط گرای سوئدی، اخیرا در مقابل سفارت ترکیه در شهر استکهلم نسخه ای از قرآن را سوزاند که این اقدام با واکنش ها و موج محکومیت گسترده در کشورهای مختلف اسلامی روبرو شده است.
همزمان با این رویداد، فعالان عضو پ ک ک در سوئد نیز تظاهراتی ضدترکیه در سوئد برپا کردند.
این رویدادها خشم مقامات ترکیه را برانگیخته است و در پی وقوع هتک حرمت اخیر به قرآن، صدها هزار نفر از مردم ترکیه در شهرهای مختلف این کشور علیه این اقدام موهن تظاهرات کرده و آن را محکوم کرده اند.
اردوغان روز دوشنبه (دیروز) در این باره گفت: «روشن است که کسانی که اجازه دادند چنین اقدام پَستی (قرآن سوزی) در مقابل سفارت ما انجام شود، دیگر نمی توانند از ما در مورد درخواست عضویت در ناتو انتظار داشته باشند. شما اجازه می دهید که سازمان های تروریستی در خیابان های شما رژه بروند و آن وقت از ما انتظار حمایت برای ورود به ناتو را دارید. این اتفاق نخواهد افتاد.»
او افزود: «آنها هیچ حمایتی از ما در مورد ناتو نخواهند دید، مگر اینکه سوئد به نظرات ترکیه احترام بگذارد.»
سوئد و فنلاند پس از حمله روسیه به اوکراین برای عضویت در ناتو دعوت شده اند. ورود هر عضو جدید به ناتو باید با اتفاق آرا اعضای این سازمان نظامی- امنیتی تصویب شود و ترکیه تنها مخالف پیوستن سوئد به این سازمان است.
سوئد در ژوئن 2022 تغییراتی را در قوانین ضد تروریسم خود در تلاش برای پاسخ دادن به نگرانی های ترکیه انجام داد، اما اردوغان راضی نشد.
اردوغان هفته گذشته از سوئد درخواست کرد که حدود 130 عضو پ ک ک را از این کشور اخراج و به ترکیه مسترد کند.
اردوغان تاکید کرده مادامی که سوئد 130 فعال پ ک ک را به ترکیه مسترد نکند، آنکارا با موضوع پیوستن سوئد به ناتو مخالفت خواهد کرد.
دولت ترکیه همچنین از اقدام اخیر یک عضو سوئدی کمیته همبستگی با کردها در به دار آویختن مجسمه اردوغان در مقابل سفارت ترکیه در استکهلم به شدت خشمگین است.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مقابل سفارت قرآن سوزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۲۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کریدور عراق-اردوغان- اروپا / چالشهای فنی و زیرساختی
علی آهنگر- روزنامه اعتماد-وقتی در ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ بایدن در دهلینو توافق بر سر کریدور عرب-مد را اعلام کرد، تنها صدای مخالف رجب طیب اردوغان بود. بیست کشور ثروتمند جهان که عنوان جی۲۰ را با خود یدک میکشند، دو روز شهریور گذشته را در دهلینو به سر بردند. جهان و آنچه در او هست در این دو روز چشم به خیابانهای نه چندان پر زرق و برق دهلینو دوخته بود. همه میدانستند که چکشهای نارندرا مودی بر میز ریاست اجلاس نمادی بیش نیست و توافقهای اساسی همه از پیش صورت پذیرفته است. اما جهان بیتاب از اعلام توافقی بود که هندوستان را از یک کریدور به امارات و عربستان و از آنجا به دریای مدیترانه و اروپا متصل میکرد. کریدوری که از آن پس در ادبیات ژئوپلیتیک به کریدور عرب- مد شهرت یافت. معلوم بوده و هست که این کریدور به این سادگیها به سرانجامی نخواهد رسید. اما نکته این بود که رجب طیب اردوغان با صدای بلند مخالفتش را با این کریدور اعلام کرد و بیان داشت ترکیه باید از این معامله سهمی داشته باشد. امارات متحده عربی از سوی رهبران گروه ۲۰ ماموریت یافت تا رضایت خاطر این صدای بلند و پرغوغای آناتولی را کسب کند. نتیجه این سر و صدا و آن لابیهای پشت پرده با امارات و قطر در سفر روز دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۳ اردوغان به عراق نمایان شد. وقتی اردوغان در فرودگاه بغداد با استقبال محمد شیاع السودانی بر فرش قرمز گام نهاد تا از یگان استقبال سان ببیند، وزیران راه و حمل و نقل امارات و قطر هم در هتلهای بغداد جا خوش کرده بودند. همه چیز مهیا بود تا رجب طیب اردوغان و شیاع السودانی در پشت میزهای سالن بزرگ تشریفات کاخ نخستوزیری بایستند و وزیران راه ترکیه، عراق، امارات و قطر امضاهایشان را پای یادداشت تفاهمی برای ایجاد کریدوری جدید بگذارند که چهره ژئوپلیتیک منطقه را تغییر میدهد.
کریدوری که از این پس کریدور عراق-ترکیه-اروپا نام دارد که ما بحق آن را در این نوشتار کریدور عراق- اردوغان-اروپا نام نهادیم، چراکه برپایی این کریدور بیش و پیش از هر چیز قاچ بزرگی از کیک تجارت و اقتصاد آینده اقیانوس هند-اروپا را نصیب ترکیه میکند و نقش رجب طیب اردوغان را در به دست آوردن این قاچ بزرگ ژئوپلیتیکی برای ترکیه روشن میدارد. با برپایی این کریدور که ظاهرا علاوه بر ارتباط با هند، تجارت و البته رضایت چین را نیز به همراه دارد، عراق و بندر فاو در جهان برجسته میشوند. فاو شهر بندری کوچکی در دهانه اروندرود است که برای رزمجویان آن سالها خاطرات عمیقی را به همراه دارد. مگر میشود فاو را بگویی و از آن همه درگذری؟!
آن فاو بیقرار با آن مسجد با نمازگزارهای مخلص بیشمار حالا تبدیل به یک بندر بزرگ میشود. بندری فخر جبل علی در امارات. اگر بندر جبل علی امارات با ۶۷ اسکله کانتینری لقب بزرگترین بندر خاورمیانه را به خود داده، حالا قرار است تا سال ۲۰۲۵ در برابر بندر ۹۰ اسکلهای کانتینری فاو کلاه از سر بردارد. میگویند با راهاندازی فاز نخست این کریدور در ۲۰۲۸ که ترکیبی از بزرگراهها، راهآهن، انتقال خطوط نفت و گاز و خطوط ارتباطات است، زمان رسیدن بارها به اروپا از ۴۵ روز دماغه امیدنیک و ۳۵ روز دریای سرخ، به ۲۵ روز کاهش مییابد. یعنی کالاهای ساخت چین و هند ده روز زودتر به دست مشتریان سیریناپذیر اروپایی میرسد. اما این تمام مطلب نیست. آنگونه که میدل ایستای میگوید؛ عراق چشم دارد در قالب این قرارداد، ۱۷ میلیارد دلار سرمایه جذب کند، ۱۲۰۰ کیلومتر راهآهن خود را از فاو به ترکیه و از آن طریق به اروپا برساند، قطارهایی با ۳۰۰ کیلومتر سرعت در ساعت در ریل بگذارد، سالانه ۴ میلیارد دلار درآمد کسب کند و برای ۱۰۰ هزار نفر از جوانان عراقی کار و شغل بسازد. اینها همه خوب است، اما یک نقص عمده و یک عیب بزرگ دارد. نقص عمده داستان پیش گفته این است که از دو مبدا اصلی تجارت امروز و آینده کریدورهایی که قرار است از خلیج فارس بگذرد، یعنی چین و هند کسی در بغداد نبود تا در کنار وزیران راه چهار کشور عراق، ترکیه، امارات و قطر، به عنوان تضمینکننده اصلی دادن کالا و کانتینر پای قرارداد را امضا کند. و، اما عیب بزرگ و بسیار بزرگش این است که هیج سهمی برای نقش ژئوپلیتیک ایران در منطقه قائل نشده است. مگر میشود ابرکشتیهای کانتینری با میلیونها تن کالا از جلوی چشمان بندر چابهار و آن پهنه بیکران دشت مکران بگذرند، برای لنجهای ماهیگیری کنارک دست تکان دهند و در شمالیترین نقطه خلیج فارس، در بندر فاو پهلو بگیرند؟! آقای رجب طیب اردوغان لابد فکری کردهاند که چنین چیزی تحقق یافتنی نیست. پس تا دیر نشده، چهار کشور ترکیه، عراق، امارات و قطر خوب است به تهران بیایند؛ وزیرانی از چین و هند هم در پایتخت ایران حضور یابند و بر نقش تاریخی ایران و بندر مکران و چابهار انگشت تایید بگذارند.